Σήμερα ήθελα πολύ να σου γράψω... έτσι δεν άτεξα άλλο.
Ξέρω πως εδώ. Σ’ αυτό το blog κάπου κάπου. Έρχεσε, διαβάζεις και με συλλωγίζεσαι..
Το ξέρω αυτό και αν και είναι δύσκολο μου να μην έρχομαι εδώ στο μυστκό δρωμάκι της καρδιάς μου για να σου μιλάω.. τα καταφέρνω.. βλέπεις πολύ σπάνια έρχομαι..
Τώρα είμαι εδώ..
Ήθελα να σου μιλήσω.
Δεν μου απαντάς το τηλέφωνο, γιατί;
Για να μην μου πεις να μην σε ξαναπάρω, όπως μου είπε ο «κολλητός» σου;
Για να μην συζητήσουμε το που με έβαλες να έρθω σπίτι σου και μετά δεν μου απαντούσες το τηλέφωνο ή απλά επειδή βρήκες το άλλο σου μισό στα μάτια άλλης ;
Μόνο εσύ ξέρεις..
Είμαι πολύ πληγωμένη από σένα και αυτο το ξέρεις πολύ καλά όπως το ξερω και εγώ. Όπως κατάλαβα πως ακόμη είμαι στο μυαλό σου και στην καρδιά σου το κατάλαβες και εσύ...
Είμαι πολύ χαρουμενη με την σχεση μου.
Πολυ ευτυχισμενη και μπορω να πω οτι εσενα δεν σου μοιαζει καθολου..
Αλήθεια πληγώθηκα και νευριασα συναμα.. καλα γιατι με αποφευγεις;;;
Δεν θα ασχοληθω αλλο.. αυτο ηταν και το τελος, να το ξέρεις και να το θυμασαι..
Αυτος ειναι ο λόγος που φευγω από σένα.. όσο και να σε αγαπάω, όσο και να μου λειπεις καλύτερα να μείνω μακρια σου για πάντα..
Δεν σου αξίζω, με όλη την έννοια της λέξης.. μετά απ’ όλα όσα έγειναν αλήθεια ουτε το σαλιο μου δεν αξιζει να σπαταλισω για σενα..
Ήμουν η ποιο ερωτευμενη γυναικα στον κόσμο και εμφανιστικες...
Μου χάλασε τον ερωτα μου και με μπερδεψες, τωρα εσυ γελας και πετας και εγω μια πεταω και μια προσγηωνωμαι για χαρη σου.. Αυτος ομως με αγαπα, με σεβετε και ολα ειναι καλα μεταξη μας, δεν θα σε αφεισω να μου καταστρεψεις ξανα την ζωη αλλά τίποτα απ’ ΄όλα όσα χτοιζω..
Να πας στο καλό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου