Πού ήσουν τότε που εγώ μάτωνα
που κάθε βράδυ καιγόμουν κι έλιωνα
πού είσαι τώρα που σε ζητάω
πίνω καπνίζω πράγματα σπάω
Αγάπη μου τρελή θυμάσαι τι ΄χες πει
θα είμαστε μαζί μέχρι θανάτου
μα τώρα ούτε φωνή κι ότι είχες ορκιστεί
το πήρε ο βοριάς στο πέρασμά του
Πού είσαι τώρα που δεν κοιμάμαι
που μακριά σου μόνη φοβάμαι
πού είσαι τώρα που αργοπεθαίνω
κοντά μου να΄ρθεις πώς περίμενα..
Τώρα συνήθισα..
Μόνη θα πονάω..
Όπως μόνη τα πέρασα όλα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου