Σας ευχαριστώ όλους όσους μοιράζεστε μαζί μου αυτό το blog το οποίο αφιέρωσα με όλη μου την καρδιά στον Μιχάλη.
Σήμερα πήρα την απόφαση να πάψω να γράφω καθημερινά σ’ αυτόν τον άνθρωπο.. δεν θα πω άντρα, γιατί δεν είναι .. άντρας είναι αυτός που έχει αρχίδια να αντικρίζει την πραγματικότητα και να κάνει τα θέλω του μπορώ.. άντρας είναι αυτός που μπορεί τα λόγια του να κάνει πράξεις και να σέβεται αυτά που έχει.. να ξέρει να αγαπά και να συγχωρεί..
Δεν με νοιάζει και πολύ αυτό το θέμα..
Τέλος πάντων..
Ξέρω πως μια μέρα θα καταλάβει.. θα τα δει όλα ποιο καθαρά και θα με νοιώσει, όμως είναι ίδει πολύ αργά..
Ήθελα απλά να μοιραστώ αυτό που θα κρατήσω μέσα μου γύρο απ’ αυτόν τον άνθρωπο..
Τον αγάπησα ποιο πολύ και από μένα.. ποιο πολύ και από την ζωή μου και οποιονδήποτε άλλο..
Θυσίασα εμένα και όλα όσα αγαπούσα και ήθελα για να είναι αυτός καλά.
Τον περνάω έξι χρόνια..
Όταν τον γνώρισα μου είπε ψέματα, είναι γυμναστής και ότι είναι είκοσι χρονών… όχι δεκαοκτώ.. όπως είναι..
Αλήθεια και είκοσι πέντε να μου έλεγε θα τον πίστευα..
Μου έκανε το κλικ μήνες πριν.. στο καλοκαίρι.. που τελικά μας έφερε κοντά το club όπου εγώ ακόμα συχνάζω..
Ήταν το μοιραίο βράδυ που με αγκάλιασε και περάσαμε όμορφα.. αλήθεια καλύτερα να μην τον γνώριζα ποτέ!
Αν ήξερα τι με περίμενε θα έκανα πίσω..
Αν ήξερα με τι άνθρωπο είχα να κάνω δεν θα του μιλούσα καν!
Περνούσαμε πολύ ωραία σαν ζευγάρι..
Χωρίσαμε και ακόμη τον λόγο δεν τον ξέρω..
Αν είναι επειδή δεν με ήθελαν οι γονείς του όπως μου είπαν, αλλά ούτε αν επειδή δεν με αγάπησε ποτέ του όπως είπε, αν επειδή μου κολλούσε ο φίλος του και έκανε δικά του σενάρια και τον πίστεψε και ούτε ξέρω καν αν έφυγε γιατί, για δυο φορές περιμέναμε παιδί και τα χάσαμε..
Για το καλό το δικό του.. δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του..
Και τον πίστεψα… έκανα έκτρωση δυο φορές για να είναι καλά και χαρούμενος, μου υποσχέθηκε να είναι ΠΑΝΤΑ δίπλα μου.. είμαι το μωρό του και με αγαπάει.. έτσι είπε και όταν έμαθα τι μπορούσα να πάθω μου είχε πει.. «δεν θα αφήσω να μας συμβεί ποτέ αυτό, δεν είμαι μαλάκας».. και όμως το έκανα, δημιούργησα πρόβλημα στην υγεία μου και τώρα πολύ δύσκολα θα ξανακάνω παιδί και αυτός;
Χάθηκε..
Έβαλε τον πατέρα του να με πάρει τηλέφωνο να με απειλήσει να μην τον ενοχλώ.. καλά, εγώ έπαθα όταν έκανα έκτρωση, τον είχα ανάγκη, τον ήθελα δίπλα μου, να μου μιλά γλυκά, να με αγκαλιάζει και αυτός με πέταξε;
Το έκανα για αυτόν και αυτός έμπλεξε άλλους και ποιον;
Τον πατέρα του, με πείρε και η μάνα του, με αποκάλεσε πουτάνα και βδέλλα.. ότι του ρούφηξα το αίμα και να τον αφήσω ήσυχο.. εκεί άρχισαν όλα.. επειδή ήθελα στήριξη με πάτησαν και με πέταξαν..
Ούτε ξέρω αν έφταιγα όσο με έκανε να δω ότι φταίω..
Ούτε καν ξέρω αν όλα όσα με κατηγορεί είναι αφορμή ή η πραγματικότητα.
Προσπάθησα αρκετά να είμαι μαζί του.. έστω φιλικά για την κατάσταση που είμαι, για όλα όσα ζήσαμε και περάσαμε.. κουράστηκα!
Δεν υπάρχει λόγος ποια..
Ο Μιχάλης είναι μικρός και δεν μπορεί να δει την ζωή όπως εγώ..
Δεν ξέρει να αγαπά με πίστη και αληθινή αγάπη..
Εγώ αυτό ζήτησα, τουλάχιστον για όλα αυτά που θυσίασα γι’ αυτόν..
Όμως δεν πήρα τίποτα… μόνο μια κλίση ψες να τον ακούω να κάνει sex με κάποια άλλη και εγώ να πονάω και να μην μπορώ να δω άλλον μετά από τις δυο εκτρώσεις και τον πόνο που έχω μέσα μου εξαιτίας αυτής της σχέσης.. να μου λέει ότι ποτέ δεν με αγάπησε και τίποτα δεν σήμαινα ποτέ γι’ αυτόν και να τον αφήσω ήσυχο.. μετά απ’ όλα αυτά!
Ήμουνα πάνω στα ποτά μου..
Άρχισα να φωνάζω και να βρίζω..
Έκανα λάθος αλλά χωρίς να με δικαιολογώ, δεν έπρεπε να με πει ΠΟΥΤΑΝΑ και ότι με ΜΙΣΕΙ..
Πληγώθηκα τόσο πολύ που για ακόμα μια φορά έχασα τον εαυτό μου και έγινα αγρίμι..
Και πάλι με πήρε ο μπαμπάς του..
Καλά ρε όταν με πηδούσες γιατί δεν φώναξες του μπαμπά σου να στην βαστά;
Με απείλησε..
Τώρα και να πάει θα μιλώ με τον δικηγόρο και την αστυνομία..
Και από εκείνη την ώρα αρχίζουν τα βάσανα μου..
Είχα όνειρα για της γιορτές.. για μένα και τον Μιχάλη..
Χάθηκαν όλα..
Μίλησαν με την φίλη μου και της είπε ότι την κατηγορούσα..
Είπε πως είμαι τρελή και δεν τον άφηνα ήσυχο..
Ότι με μισεί και θέλει να με σκοτώσει στο ξύλο και αν μάθει ο θείος του τι έγινε θα με σκοτώσει..
Είπε πως εγώ είμαι κόρη κάποιου απλού άνθρωπου αλλά αυτό κάποιου επιχειρηματία..
Παρά να είμαι έτσι όπως αυτοί και εκατομμυριούχα καλύτερα όπως είμαι και καλός άνθρωπος.
Σε λυπάμε Μιχάλη.. και το ότι με πήρες και μου ζήτησες συγνώμη για όλα δεν το δέχομαι..
Αν μπορείς να μου φέρεις την ζωή μου πίσω και όσα θα στερηθώ τώρα και να πάει θα την δεχτώ πολύ ευχαρίστως αλλά δεν μπορείς, ο χρόνος δεν γυρνάει ποτέ και για κανένα πίσω, όσο και αν το θέλουμε..
Δεν μπορώ να την δεχτώ..
Όπως και εγώ.. περίμενες να ζητήσω συγνώμη..
Γιατί;
Εσένα γιατί να στην ζητήσω;
Ναι στον πατέρα σου και στην μάνα σου, που δεν μου έφταιγαν σε τίποτα, αν και αυτοί έπρεπε να το κάνουν πρώτοι, αυτοί με έβρισαν πρώτοι, το έκανα εγώ.. ζήτησα και ζητάω και δημοσίως από εδώ..
Εγώ είμαι κυρία του εαυτού μου!
Θέλω όμως να μιλήσω ΕΓΩ με τον πατέρα σου, χωρίς μεσάζοντες και ανώριμα πράγματα..
Εμένα και εσένα αφορούσαν όλα, εγώ δεν θα το πω στους γονείς μου, θα σε σκοτώσουν για όσα κάναμε και έκανα γιατί έτσι ήθελες.
Θα μιλήσω εγώ όπως λογαριάζω να κάνω και ΤΕΛΟΣ!
Δεν θέλω να σε ξαναδώ ούτε ζωγραφιστό.
Πρέπει να φύγω να σωθώ!
Αυτό μόνο μπορώ να κάνω… μόνο αυτό.. και αν ποτέ θελήσω να σου μιλήσω, δεν θα το κάνω.. θα γράψω εδώ και έτσι δεν θα έχω κανένα μα κανένα λόγο να πέσω και πάλι στο επίπεδο σου να περάσω όλα όσα πέρασα ξανά και ξανά.. ΠΟΤΕ!
Για μένα είσαι άγνωστος ποια και πρέπει να ντρέπεσαι να μου μιλήσεις ξανά.
Αντίο Μιχάλη μου και εύχομαι να περνάς καλά..
Ξέρε όμως ότι όπως σε είχα εγώ, ότι πέρασες μαζί μου και ότι έκανα για σένα δεν θα μπορέσει ΠΟΤΕ και καμιά..Έτσι είναι η ζωή… όπως και εγώ το ίδιο και εσύ..
